Je staat er niet alleen voor

Als je je werk kwijtraakt, raak je ook je collega’s kwijt. Je staat er elke dag weer alleen voor om werk te vinden: bedenken wat je wilt, wat je kunt, waar je kansen liggen, zorgen dat je aan tafel komt bij een werkgever.

Voor mij één van de redenen om deel te nemen aan “De Werkestafette”. Een initiatief van “Werken voor Elkaar” waarbij je zeven weken lang dagelijks contact hebt met collega’s. Gelijkgestemden waarmee je dagelijks contact hebt, die met je meedenken, die jouw ‘stok achter de deur’ zijn, die je helpen om succesvol te zijn in het vinden van werk.

Uitgangspunt van de Werkestafette: het is gemakkelijker en leuker om voor een ander te bellen of bij een werkgever binnen te stappen, dan voor jezelf. En je helpt gemakkelijker een ander om zijn mogelijkheden, vragen en behoeften scherp te krijgen dan jezelf.

Elke week op een vast dagdeel is er een workshop waarin je meteen ook met je team resultaten boekt. Tussendoor ga je gericht aan de slag om voor elkaar kansen te creëren op werk. En je gaat ontdekken dat al die dingen waarvan je aan ‘t begin denkt dat ze onmogelijk zijn, toch echt kunnen. En dat ‘t nog leuk is ook! Een gouden concept waarbij iedereen elkaar helpt.

Laat jezelf zien
Op maandag 30 september was het de beurt aan het BELmeisje om ons er van te overtuigen dat “koud BELLEN echt werkt”. Ik was heel nieuwsgierig naar haar verhaal. Van te voren was ons op het hart gedrukt om alvast te linken met het BELmeisje en dat had ik (natuurlijk) gedaan. Een extra contact op LinkedIn kan nooit kwaad en helemaal niet iemand die zoveel contacten heeft als het BELmeisje.

Claudia had haar huiswerk goed gedaan. Ze had alle LinkedIn profielen van de deelnemers bekeken en stelde ons de vraag; “Is wat je zend ook wie je bent?” Daar waar ik dacht dat mijn LinkedIn profiel aardig op orde was, bleek dat toch niet zo te zijn. Inmiddels ben ik bezig met het aanpassen van mijn profiel zodat werkgevers mij vinden.

Gooi je BELemmering overboord
Veel mensen zien er tegenop op “koud” te bellen naar een bedrijf. Ze voelen zich onzeker omdat ze de persoon aan de andere kant van de lijn niet kennen. Dat gevoel herken ik, maar als ik het dan gedaan heb dan valt het achteraf mee. Wat is het ergste wat me kan overkomen? Dat iemand nee zegt, of ophangt of iets anders? Dat valt toch mee? De volgende keer heb je wel beet. Oefening baart kunst.

Als kers op de taart ging het BELmeisje voor één van de deelnemers LIVE aan de slag en belde ze naar de gewenste organisatie. De persoon waar ze naar op zoek was, was (helaas) niet aanwezig. Maar de manier waarop ze belde sprak me aan.

Het viel me op dat ze een aantal regels hanteerde: het ABC-tje:

  • A: Aandacht (geef oprechte aandacht, zo maak je verbinding);
  • B: Bedanken (zeg dankjewel tegen degene die jou te woord staat);
  • C: Compliment (deel een complimentje uit over manier waarop je verder geholpen wordt).

Onbewust hanteer ik deze regels al. En hoe fijn is het dan om bevestigd te krijgen, dat deze regels (bijna) altijd werken.

Koud bellen werkt echt
Aan het einde van de sessie werd Claudia teruggebeld door de secretaresse van de persoon waar ze naar op zoek was. Dát was voor mij het bewijs dat het eerdere telefoongesprek had gewerkt en dat koud bellen echt werkt!  De moraal van het verhaal was: heb geen angst om koud te bellen en pas het ABC-tje toe. En dát ga ik zeker doen!

Dankjewel BELmeisje, blij dat ik je in actie heb kunnen zien.

Dit gastblog is geschreven door Lilia Koopmeiners n.a.v. de Groeps BELworkshop “Weg met die BELemmeringen”, die ik op 30 september 2019 verzorgde voor “De Werkestafette” in Zaanstad.

Meer weten over Lilia? Ga een connectie met haar aan op LinkedIn.

Deel verhaal van onderweg